Ik was gebleven bij het paradijselijke Fiji. Het paradijs waar het ook kan stormen en regenen. Het was niet een dag die we gepland hadden, maar konden er niks aan doen natuurlijk. Entertainment was er wel bij het hostel dus heb me nog prima vermaakt. :)

De volgende dag moesten we uitchecken en hadden een boot terug naar the mainland. Het was eerst nog even afwachten of hij zou gaan door de storm, maar 's ochtends was het weer al weer wat beter geworden. Maar 'beter' betekent niet windstil en dat heb ik gemerkt ook. Na een afscheids ceremonie van een zingende crew stapten we met nog 10 anderen in dat kleine bootje. De eerste 10 meter waren ok, maar toen kwamen we al snel in de hoge golven. De boot knalde telkens met alle macht weer terug op het water en maakte het een heel avontuur. Hij was overdekt, maar door het ruige water werden de achterste drie rijen alsnog helemaal nat. En het leuke was nog: dit moesten we nog even twee uur volhouden. Onderweg hadden we nog een stop at Beachcomber Island en Bounty Island. We kwamen niet in de haven aan, maar in een andere baai vanwaar we met een minibusje verder gingen. Ik voelde me weer even terug in Azië; 16 mensen in een minivan over een hobbelige weg.

Onze laatste nacht spendeerden we weer in hetzelfde hostel als toen we aankwamen. Veel hebben we toen niet meer gedaan. Het kwam vooral neer op boek lezen, chillen in de hangmat, strand, zonsondergang, eten en slapen. We hadden pas een vlucht in de avond. Samen met de rest van het hostel zo ongeveer. Deze lange vlucht gaat niet dagelijks natuurlijk en iedereen reist wel via LA, either to go home or travel further. Op het vliegveld kwamen we dan ook veel bekenden weer tegen. Het was een lange vlucht: 10,5 uur. En we were crossing the international date line dus gingen 19 uur terug in de tijd. Dat betekende een heeeeele lange 19 mei. We landden rond een uurtje of 1 op Amerikaanse bodem en stonden rond een uurtje of 5 in ons hostel. Nogmaals, het was een laaaaange dag. Het ging wel smooth, maar duurde gewoon eeuwen.

Maar we waren er, The United States of America. Los Angeles om precies te zijn, de verzamelplaats voor gekke mensen. Het eerste wat ik zag toen we met de metro omhoog kwamen waren mensen verkleed als movie figures, heel veel advertising, posters, rare outfits, theaters: Welcome to Hollywood! We hadden een hostel midden in Hollywood op de Walk of Fame. Locatie was dus echt helemaal top: eerste rang poppenkast kijken. Ik heb mezelf nog net naar buiten kunnen slepen voordat ik instortte op m'n lekkere dunne schuimrubberen matrasje.

Time to explore LA! Ontbijten met een crêpe de salmon, strentelen over de walk of fame, ogen open houden voor celebrities en verbazen over Hollywood. We hebben ons de eerste dag, maar weer even ingelaten met de toeristische activiteiten: tripje naar het Hollywood sign, cruisen langs de huizen van Brad Pitt, Julia Roberts, Bruno Mars, Gwen Stefanie en nog veel meer. Bizar groot sommige huizen! Maar ik vond niet dat dit nou de meeste charmante plek is om te wonen. Ok, dit zou vast niet hun enige huizen zijn, maar er zijn zekere mooiere plekjes. Maar LA is natuurlijk wel middelpunt alle aandacht most of the time. Via Beverly Hills en West LA back to Hollywood.

Genoeg excitement voor today, de rest van de avond hebben we in het hostel gezeten met andere mensen uit het hostel. Er was een $2 spaghetti deal, dus als budget reiziger klinkt dat heel goed natuurlijk. Avond vol gezelligheid in ieder geval! De volgende dag wildden we naar de Warner Bros Studios gaan, maar we hadden een beetje opstart problemen en besloten maar een dagje downtown te gaan. Met de metro waren we zo al wel 20 minuten onderweg. LA is echt een heel verspreide stad. Al die verschillende wijken liggen nog redelijk ver uit elkaar. Je kan niet zo even van de ene naar de andere lopen, want dan ben je wel even onderweg. Verder wonen hier echt a bunch of weird people. Niks is te gek hier. En de helft spreekt spaans. Kan dus alvast wel even oefenen voor Zuid-Amerika! Dowtown voelde naar mijn gevoel heel rustig aan. Geen rush hour taferelen, drukke straten. Het was een woensdag, maar volgens mij hebben ze hier soort van vakantie iets.

We hebben hele dag door de stad gestruind totdat we het zat waren en terug naar het hostel gingen. Toen stond daar voor the Chinese Theatre een hele rode loper opgesteld. Na enig rondvragen kwamen we erachter dat de film 'Blended' met Adam Sandler en Drew Barrymore in première ging vanavond! Dat moesten we even van dichtbij bekijken natuurlijk. Ik liep met een stel mensen uit het hostel naar buiten met als doel mensen spotten natuurlijk! Toen we onze nek aan het uitsteken waren om te kijken wat er gaande was hoorde ik iemand achter me rondvragen of iemand kaarten voor de première wilde. Uhh, jaa!?!! We waren met z'n 4'en en hij had maar twee kaarten. Jade had een bus to catch, Nico stond alleen maar met grote ogen te staren naar wat er gaan de was dus toen kregen ik en Philip de kaarten! What?? To good to be true. Snel omgekleed en in de rij gaan staan. Iedereen had dezelfde soort tickets dus zag er wel uit alsof het klopte. Na Adam en Drew op de rode loper gespot te hebben, mochten wij ook naar binnen! Niet over de rode loper helaas, maar goed. We waren binnen! Popcorn en drankjes waren allemaal gratis en het theater was echt Amazing. We hadden een mooie seat en zeeën van ruimte. Zo sta je langs de kant van de weg en zo zit je bij een première. En de film was ook echt leuk! Feel-good movie. Na de film stonden verschillende acteurs en actrices nog buiten en hebben we nog even een paar selfies gemaakt. Helaas niet met Adam of Drew. Maar goed, de avond was sowieso al geslaagd! Terug in hostel iedereen nog even jaloers gemaakt haha, en nog gechilled beneden.

And again een beetje opstartproblemen, maar dit keer waren we iets eerder op pad! Het was beetje bewolkt dus besloten om ipv Santa Monica Beach naar de Warner Studios te gaan. En dan was een goeie keus! Hele leuke tour gehad. We reden door verschillende sets en kregen er van alles over te horen. Blijkt dus dat bijv alle Friends afleveringen hier zijn opgenomen en nooit naar andere locatie zijn geweest voor shooting, en Hart of Dixie wat in Alabama afspeelt; allemaal hier. Al die gebouwen worden gestript en nieuwe fronts voor gezet. Zo zit je ineens in New York en zo ineens in Chicago. Er werd door onze gids overal vertelt over welke scenes op een plek bijvoorbeeld zijn opgenomen. We zijn ook in een van de vele gebouwen geweest waar sets voor bijvoorbeeld The Big Bang Theory staan, 2 Broke Girls, Foster. Alles wat nog in gebruik is. Na gebruik doen ze het allemaal weg, maar ze hebben 1 set uit de geschiedenis behouden: Central Perk! How awesome. In het echt lijkt het allemaal zo veel kleiner en nepper. Maar wel heel erg leuk om te zien hoe het er allemaal aan toe gaat en al die behind the scenes verhalen te horen en zien. Deze tour was zeker 'money well spend'.

En nu zit ik weer in de trein weg uit Los Angeles. Early wake up, want we moesten uitchecken en hebben toen nog even de bus gepakt maar Santa Monica Boulevard. Moet toch wel even gezien hebben! En het was echt zoals je altijd in films ziet, inclusief achtbaan! We hadden onze bus om 4 uur dus lang konden we niet blijven helaas. Moesten ook nog weer helemaal de bus terug. Maar alles gered en ben nu onderweg naar Salona Beach vlakbij San Diego waar een vriendin van Suus woont waar we kunnen verblijven. Ik eb veel goede verhalen gehoord over San Diego, dus ben heel benieuwd!