Vorige keer was ik geëindigd dat ik was aangekomen in het tweede continent van onze reis en begon aan een paar dagen Sydney. Susanne heeft hier paar maanden gezeten op exchange dus die wist de weg wel te vinden. Dat scheelt weer een hele hoop! Ons hostel hadden we ook snel gevonden en we konden onze spullen droppen. De hostels hier zijn óf heel duur en goed óf iets goedkoper en bagger. Keuzes, keuzes dus. We hadden uiteindelijk eentje ertussenin gevonden. Het was een drukke periode ivm met pasen dus was helemaal volgeboekt. Daarom zaten we ook niet bij elkaar op de kamer, maar dat maakt niet zo veel uit. Ik zat nu met 5 andere jongens op een kamer en dat was te ruiken ook toen in binnenkwam! En dan zeggen sommigen dat ik een bende kan maken, maar deze heren konden er ook wat van. Heel veel mensen hier die doen 'working holiday' en dan wonen ze gewoon een jaar lang in een hostel en ownen de hele kamer.

De eerste dagen hebben we echt de toerist uitgehangen en alle plekken bij lang gegaan. Het was nog niet heel lekker weer, maar de zon kwam af en toe nog wel door. Gelijk al het Opera House gezien, de Harbour Bridge, rondgelopen door het centrum, naar souvenir markt geweest. In het Opera House heb ik nog een tour gedaan. Zo kon ik ook echt de twee grote zalen van binnen zien en dat was zeker de moeite waard. De buitenkant is bijzonder en mooi, maar met binnen erbij is het plaatje compleet. Voor aan het water naast het Opera House kun je heerlijk in de zon zitten (als die schijnt) en daar hadden we wel ons chill plekje van gemaakt in de tijd dat we in Sydney waren.

In totaal hebben we tientallen kilometers door de stad gelopen. We hebben bijna elk hoekje wel gezien voor m'n gevoel. Zijn nog naar de universiteit geweest, verschillende parkjes, en verschillende wijken van de stad, wekelijkse vuurwerk show op zaterdagavond in Darling Harbor (doet z'n naam zeker eer aan), sushi gegeten, en lekker rondgedwaald door de stad.

We hebben niet elke dag in de stad gezeten. We hebben een dag de bus naar Bondi Beach gepakt, dat redelijk tegenvalt; het is een mooi strand, maar lang niet zo groot en speciaal als iedereen denkt. Vanaf daar hebben we de coastal walk naar Coogee beach gedaan. Je liep heel veel op en neer langs het water, kliffen en stranden. Dat was wel heel mooi. Beetje jammer dat het af en toe regende en heeeeel hard waaide, maar dat gaf het wel weer een extra dimensie.

Een andere dag zijn we met de ferry naar Manly geweest; ook een heel bekend strand van Sydney. Het was alleen Paasweekend dus iedereen ging maar het strand. Althans, dat dachten we, omdat het zo gigantisch druk was. Alleen toen kwamen we erachten dat Kate en William zouden langskomen. Toevallig... dat moeten we dan ook even zien dus. Na een tijdje wachten kwamen ze aan en kregen een demonstratie van allemaal life guards. Toen alles was afgelopen was de middag ook alweer bijna voorbij. We wilden de ferry terug met zonsondergang, dus zijn weer terug gegaan. We hadden de goede ferry en was precies tijdens de zonsondergang, alleen hij was wel mooi maar niet zo spectaculair als ook zou kunnen.

We zijn ook een dagje naar de Blue Mountains geweest. Overal verkopen ze wel dagtrips en pakketten, maar wij besloten om zelf te gaan. Zou ook een stuk goedkoper zijn. We gingen 2 uurtjes met de trein en kwamen toen in Wenthworth Falls uit. Vanuit daar begonnen we met de Darwin Walk naar The Valley of Waters. Er hing daar een kaartje, maar die was niet heel duidelijk. We begonnen maar met de short-track naar een ander uitkijk/startpunt. Er stond 20 minuten voor, maar binnen 10 minuten waren we er al. Dat schiet niet op dus om zo te wandelen. Dus hebben we nog een walk gedaan, the National Pass, die langs de berg liep weer terug naar ons startpunt. Daar stond 3-4 uur voor, maar binnen 1,5 uur hadden we 'm al gelopen. Ik weet niet wat voor tempo ze hier lopen, maar binnen 1,5 uur waren wij weer bij ons beginpunt. Maar dat maakt het niet minder mooi, het was amazing! En ik snap ook wel dat ze het de Blue Mountains noemen; ze lijken serieus blauw terwijl ze helemaal begroeid zijn met (groene!) bomen en planten. We liepen eerst naar beneden het dal in over een goed aangelegd pad met trappetjes en grote stenen. We kwamen langs een watervalletje, liepen langs de steile rotswand, belandden onder een grote waterval, door het bos verder huppelend van steen naar steen en genieten van de weidse uitzichten. Het was prachtig weer, maar door al die watervallen voelde het aan alsof het alsnog regende. Komen m'n waterdichte schoenen toch nog goed van pas! Het begin was heel steil naar beneden en kwamen langs zwaar puffende mensen die omhoog probeerden te komen. Ik zag toen al weer op tegen ons pad naar boven. Maar eerst kwamen we nog langs vele mooie uitzichten, watervallen en veel meer. Uiteindelijk viel de weg omhoog nog mee gelukkig. Vlak voor het eind was er nog een look-out punt waar je simpelweg gelukkig van wordt als je daar even zit en tot rust komt. Wat is de wereld toch mooi.

De rest van onze tijd in Sydney hebben we in het park gelegen, bij het hostel gechilled of door de stad geslenterd. Op zaterdag hebben we de bus gepakt richting het noorden langs de oostkust. Onze eerste stop was Surfers Paradise. We hadden een hostel er net iets buiten, maar dat was alleen maar beter. Hier had je veel rustige stranden en geen hoge hotels om je heen. Het was alleen een best lange reis met de bus (17 uur, en nee, geen chille slaapbus als in Azië dit keer) dus ik kon wel een dutje gebruiken. Verder hebben we die dag en de dag erna aan het strand gelegen, gegeten en in het hostel gesocialized. We hadden gezellige kamergenoten en de spelletjes uit de kast getrokken. Na een kort potje pool (schoot in de eerste beurt de zwarte er al in), en een falend potje triviant (alle vragen waren Australië gerelateerd) eindigden we maar met kingsen.

Anyway; we zijn in Surfers Paradise, surfen staat op onze bucketlist, dan is dit toch wel dé plek om het te gaan doen! Via hostel een les van 2 uur geboekt. We hebben onze kamergenoten ook overgehaald dus met z'n 6'en gingen we de uitdaging aan. Suus heeft het al paar keer gedaan, we hadden verder een Australiër waar het eigenlijk in z'n genen moet zitten, een Canadees die nog nooit zoiets had gedaan (zei die) en een Chinees stel waar er een niet van kon zwemmen. Na een korte uitleg gingen we het water in en moesten we het maar gaan doen! We hadden goede leraar die ons hielp met timen en binnen een paar golven kon ik zelf een golf pakken en staan! Ik was wel beetje trots op mezelf. Het moeilijkste van alles is nog het terug in de zee lopen (1 golf en je bent weer terug op strand), tegen de stroming in lopen (na 10 stappen sta je nog op dezelfde plek te zwoegen) en het peddelen. Ja peddelen, klinkt easy maar voor mijn gevoel kwam ik geen steek vooruit hoe hard ik ook peddelde. En dat die gozer steeds harder 'Paddle! Paddle! KEEP PADDLING!!!' riep bevestigde mijn vermoeden wel. Maar goed, ik kon wel staan en een golf pakken uiteindelijk!
Verder in Surfers Paradise hebben we ons prima vermaakt in het hostel en de volgende dag gingen we weer verder; op maar Brisbane!

Ik begon inmiddels een beetje mank te lopen: een heel klein blaartje op mijn schattige kleine teen veranderde langzaam in een groot, rood en disguisting monster. Kon niet goed zijn, maar even afwachten nog maar. Aan het eind van de dag nog even de stad in gegaan. In Australië, zodra je ook maar even verdwaald om je heen kijkt en een kaart uit je tas haalt staat er binnen 10 seconden iemand naast je die vraagt waar je heen moet en of die kan helpen. Heel handig, die mensen hier zijn allemaal aardig en behulpzaam; kunnen Nederlanders soms nog wel wat van leren. Daar wordt je alleen maar raar aangekeken als je zoiets vraagt, of je iemand kan helpen. We hebben langs het water gelopen en rondje gemaakt om het centrum. M'n teen was het daar alleen iets minder mee eens dus was blij dat ik in bed lag.

Ik ben dan nu al een paar dagen in Australië alleen heb nog geen enkele kangaroo/koala gespot. Daar moest dus even verandering in komen. Dagje Lone Pine Koala Sanctuary; inclusief een koala knuffelen, kangaroo's aaien, papegaaien voeren en een slang bewonderen. Nu kan weer wat van m'n lijstje afvinken.

Vrijdag 25 April was voor Australië Anzac Day; een soort van 5 mei in Nederland. Iedereen was vrij en er ging een grote parade door de stad. Een stoet van allemaal veteranen, soldaten, officers, politie, military medical assistance, leger voertuigen, fanfare's en ga zo maar door. Deze happening duurde wel 4 uur met alleen maar mensen die langsliepen. Wij kwamen aan toen ze al bij nummer 80 in de rij waren, maar ze waren nog lang niet klaar. Het was heel opvallend om te zien hoe zo'n respext ze voor die mensen hebben. Ze klappen allemaal en juichen ze heel hard toe. Sommigen in de parade zwaaien de hele tijd alsof ze de koning zijn. Ik snap dat die mensen respect verdienen, maar dit zijn wij zo totaal niet gewend in Nederland. Het voelde een beetje als 'over the top' aan.

De volgende dag hebben we nog een beetje cultuur gesnoven in 'the gallery of modern art'. Was wel leuk om te zien, maar moderne kunst kan soms zo raar zijn. Er was een project bijvoorbeeld dat ze lieten zien op een scherm: 'how to add one meter to a mountain' en 'how to raise the water in a fishpond' wat ze deden met mensen. Na een tijdje van de ene verbazing naar de andere te hebben gelopen hebben we de gratis ferry gepakt over de rivier. Waar we uitstapten was alleen niet zo veel te beleven dus zijn we langs het water weer teruggelopen. Onderweg zijn we serieus wel 4 of 5 bruiloften tegengekomen. 's Avonds, op weg terug, kwamen we ineens langs een veldje aan het water waar een film draaide, een openlucht bioscoop! Ivm Anzac Day draaiden ze oorlog films en wij kwamen bij Warhorse er bij liggen en die afgekeken. Het was een veldje omringd met tropische bomen met gekleurde verlichting en uitzicht op de rivier met de skyline erachter. In Griekenland heb ik ook een paar mooie open-air cinema's gezien, maar deze past zeker in het rijtje erbij!

De volgende dag was het al weer tijd om door te gaan. Maar niet voordat ik een bezoekje bracht aan m'n grote vriend de dokter. M'n teen heeft Brisbane niet overleefd en moest toegeven aan antibiotica. (Inmiddels is tie weer bijna genezen nu gelukkig!).

Tijd voor Byron Bay, het ultieme hippie stadje. Hier vind je alleen maar gezonden dingen als juice-bars, organic supermarket en allemaal van dat soort winkeltjes; geen enkele McDonalds, KFC of Hungry Jacks (Burger King in Aussie). Daarnaast heb ik nog nooit zoveel dreadlocks bij elkaar gezien in alle soorten en maten, mensen in alternatieve kleding, lopen op blote voeten en lijken alsof ze net uit bed zijn gestopt. Al deze mensen maken wel dat de sfeer in het stadje heel relaxed en laid back is. Heerlijk om even bij te komen. We hadden een hostel direct aan het strand en met een hangmat voor je deur. Het enige wat we eigenlijk ook gedaan hebben hier is luieren, zwemmen en langs strand lopen of op strand liggen levend verbranden in de zon. We hebben nog wel op een dag onze weg gevonden naar de vuurtoren, dé toeristische activiteit van de stad. Het was een mooi pas langs de kustlijn omhoog en naar beneden en weer omhoog en naar beneden om uiteindelijk weer omhoog te gaan en je er eindelijk bent. Vanaf daar hadden we wel een mooi uitzicht over de hele kustlijn. Een mooie afsluiter van de East Coast. Tijd om terug te gaan naar Sydney voor een laatste dagje Australië. Weer een lange bustrip met oncomfortabel slapen. We hadden in Sydney een hostel gekozen direct naast het centraal station gekozen dus we konden zo van de bus ons bed induiken. Het was overdag heel lekker weer dus we hebben nog even afscheid genomen van onze chill plek bij het Opera House en ons getrakteerd op Max Brenner, de meest lekkere chocolade bar. 's Avonds hadden we sushi gegeten met twee vrienden die we in Surfers Paradise hadden ontmoet. Om 8 uur was ik de Sjaak Afhaak, want ik had ging naar... The Lion King. Daar kan ik uren over doorpraten, maar zal ik niet doen. In 1 woord: AMAZINGAMAZINGAMAZING. Zoo leuk. De allerbeste afsluiter van weer een land. Na een laatste nachtje slapen in Aussie is het tijd voor de Kiwi's. Let's see what NZ has to offer, ik heb er in ieder geval onwijs veel zin in. Op naar wat avontuur!