Wie kent nog die standaard bureaublad achtergronden met een palmboom, wit strand en helder water? Juist, die ja. Nou, zo is Fiji dus echt en eigenlijk nog ten times better.

Dinsdag was de grote dag aangebroken dat we naar het paradijs zouden afreizen: Fiji! We hadden een vlucht om 12.55 en hadden een shuttle van ons hostel naar de airport om 11.00. Toen we daar aankwamen stond er al een hele rij te wachten bij de incheckbalie. Heel veel Fijianen (of hoe je ze ook moet noemen) ook. En het leuke was, ze lijken elkaar allemaal te kennen! Ik denk dat als je met zo'n vlucht gaat als Fijiaan je altijd wel iemand tegenkomt die je kent. Toen we ook eenmaal in het vliegtuig zaten, zat er een man naast ons en die wilde wel biertje te drinken. Toen zei die stewardess zo van: 'Here, I give you another one, keeps you busy'.

In Fiji aangekomen voelde ik gelijk de warmte al toen we het vliegtuig uit liepen. Het voelde even weer net als Asia, die geur van de hitte. Alleen toen we de hal binnenliepen stond daar een welkomst comité 'Bula, bula' (welkom) te zingen waardoor we weer wisten: ja, we zijn echt in Fiji! Wat ook wel grappig was, is dat we tot nu toe best strenge customs hebben gehad in Australie en Nieuw-Zeeland met serieuze mensen die vragen stellen. En nu hadden we een vrolijke man in een bloementjes overhemd die ons van harte welkom heette. Het enige wat hij vroeg is of Susanne ook voor dokter studeert, want dat zou wel makkelijk zijn! (Voor degenen die het niet weten, Susanne heet Docter van d'r achternaam). Alles helemaal prima en we konden weer door. Dit is denk ik het kleinste vliegveld wat ik tot nu toe gezien heb. Waar je in Australië en Nieuw-Zeeland 20 rijen had voor customs en bijna net zoveel voor koffers scannen had je er hier 4 customs balie en 2 koffer scanners, 1 voor nothing to declare en 1 voor als je wel iets aan te geven had. Daar stonden mannen in rokken bij die heel vriendelijk je tas erop legde en later ook weer op m'n rug deed. En toen waren we echt in Fiji! We belden de hostel voor een shuttle en waren binnen no-time bij onze plek van overnachten: Bamboo Backpackers. Het was gelegen direct aan het strand met zwembad, bar en restaurant. We hadden een dorm met 20 mensen ongeveer. We moesten nog wel even de boot regelen dus een bezoekje langs de traveldesk kon geen kwaad. Na een paar telefoontjes in het Fijiaans hadden we onze boottickets geregeld, hatsee. Dat taaltje hier is echt heel grappig. Je kan er niks uit opmaken, maar de klanken klinken heel leuk! Toen was het al wel tijd voor een hapje eten op het strand. We hadden helaas de zonsondergang net gemist, maar met een kampvuur was het ook heel sfeervol en voelde het echt aan als vakantie. We moesten de volgende dag al vroeg op dus een latertje werd het niet.

De volgende dag werden we namelijk al op 7 uur opgehaald met de bus die ons naar de haven bracht. Daar moesten we onze boottickets nog betalen. Ik wilde met creditcard betalen, maar hij pakte mijn stripe niet. Dus moest het in cash. Toen was ik in een klap door al m'n cash heen. Toen ik wilde pinnen zei hij not enough available funds dus dat ding was al helemaal leeggepind. Er zijn namelijk geen atm's op de eilanden dus dit is ne enige kans om cash te krijgen zowat. Ik had nog een andere gevonden en daar kon ik maar 200 per keer uithalen met een 10fjd fee elke keer. Dat was een duur grapje. En maar hopen dat we nu genoeg hadden. Om 8.30 vertrok onze boot. We zaten op de topdek in de zon met een prachtig uitzicht. We kwamen eerst langs heel veel kleine mini eilanden met letterlijk maar een paar bomen en hutjes en meer paste er niet op. Heel schattig allemaal en echt van die eilandjes die je in reclames ziet. Wij moesten alleen nog wel een stukje verder, want ons resort zat op het allerlaatste eiland van de Yasawa's. Dat duurde ongeveer 5 uur. We hebben dus al het moois aan ons voorbij zien komen als voorproefje voor ons eiland. Toen we daar eindelijk waren werden we met een longtailboat verder naar de kust gebracht. Dat was al een mooi ritje. We voeren om het eiland heen en kwamen aan bij een strand met 4 hutjes: Gold Coast op het eiland Nanuya LaiLai. We werden hartelijk ontvangen door de vrouwen van de familie en de kamers werden verdeel. We waren ongeveer met 10 mensen en wij hadden een hut met z'n tweeen gekregen. Het zag er allemaal heel leuk uit: houten hutjes met rieten daken onder palmbomen op het strand naast de hangmatten. Wat wil je nog meer? This is the good life. Toen we onze spullen gedropt hadden konden we naar boven naar de dining hut en daar kregen we lunch. Het eten hier zat allemaal bij de prijs in. We werden gezien als uitbreiding van de familie voor de komende dagen en ze waren heel gastvrij.

In de middag zijn we naar Blue Lagoon gelopen. Dat is een plek in de zee waar het water nóg blauwer is en je heel mooi kan snorkelen. We konden daar over land heen lopen. Gewoon het pad volgen en bij een kruising altijd rechts. Zo liepen we over het eiland naar de andere kant. We kwamen over heuvels waarvan we een onwijs mooi uitzicht hadden over het hele eiland. Overal zag je palmbomen, alles was groen, helder blauw water en witte stranden. Ik kon niet wacht tot we bij Blue Lagoon waren. En dat was echt het Fiji zoals je op de plaatjes ziet.. En dan nog 10x mooier. Onbeschrijfelijk. We hebben daar rondgelopen en wat foto's gemaakt, maar die zijn niet te vergelijken met hoe het echt was. We moesten om 07.30 pm weer terug zijn, want dan hadden we dinner. We kregen vis met spinazie en fruit en aardappelen. Het waren goeie maaltijden! Na het eten was het hier niet zo spannend meer. Als het donker is, is het tijd om te slapen, want veel licht hebben ze hier niet. Heeft ook wel z'n charme. Het was alleen volle maan dus dat was nog wel een mooi gezicht vanuit m'n hangmatje.

En toen onze eerste echte dag in paradise! We hadden alleen wel een spannende nacht gehad! Ik werd op een gegeven moment wakker van geritsel. En toen ik realiseerde dat wij het niet waren schrok ik me een apelazerus en zat rechtop in bed. Er zat dus een beest in onze kamer!! Toen ik eenmaal rechtop zat in bed had dat beest ook wel door dat ik 'm door had en sprintte weg. We hebben 'm de hele nacht niet kunnen vinden en weten nig steeds niet wat het was. Het was dat ik in een klamboe lag anders lag ik niet heel lekker. We hadden die dag een ochtend een trip naar de grotten geboekt en moesten daardoor al om 8.00am ontbijten. Vroeg! Wij hadden geen voucher en gingen dus niet met de watertaxi, maar met hun eigen boot. En dat was een goeie keus! We zaten er met z'n 3en in plus kapitein en we gingen als een jetboat over het water. Het uitzicht was zo mooi! Het water was ongekend blauw en de andere eilanden ongekend groen. Dat contrast was amazing. Het was wel bijna halfuur met de boot en dat was al een leuke trip. Bij de grot aangekomen werden we ontvangen door een Fijiaan die ons naar de grot leidde. Het was een redelijk grote en hele hoge grot vol met water waar je in kon zwemmen. En toen bleek er nog een tweede grot te zijn! Daar moest je voor onder water duiken. Klonk heel scary, maar uiteindelijk viel het wel mee. Je werd geholpen door twee jongens die je hoofd vast hielden en je de goede kant op stuurden. Eenmaal binnen was het pikke donker en heel veel mensen (waren met grote groep). Je kon je niet echt ergens aan vasthouden dus iedereen trapte tegen elkaar aan. Toen iedereen er eenmaal door was gingen we verder de tunnel in. We kwamen uit bij de 'spithole'. Het was een soort van spuitgat recht omhoog. En toen gingen we weer terug en moest iedereen er weer uit duiken en dat was het al. Niet heel lang en groot, maar wel leuk om gezien te hebben! En de boat ride was helemaal de moeite waard. Terug bij Gold Coast konden we weer aanschuiven bij de lunch. Na de lunch zijn we weer naar de Blue Lagoon gelopen, dit keer mét snorkel en duikbril. De hond ging mee en liep ons voor. Daar waren de andere jongens van ons resort ook en zijn we gaan snorkelen. Zooooo veel verschillende kleuren vissen en ik heb zelfs gekleurd koraal gezien! Amazing! M'n duikbril liep alleen langzaam vol met water dus dat was wel beetje onhandig. Zo stikte bijna om de 5 minuten, niet heel relaxed. Toen ik naar het strand wilde zwemmen. zwom ik langs een mooi gekleurd, schattig visje. Alleen hij werd iets minder schattig toen hij recht op me af kwam zwemmen. Toen was het maar 'doei visje' alleen hij was sneller en beet zo in m'n vinger! Oké, m'n vinger ligt er dan niet af, maar het deed wel zeer ja! Stomme vis. Tijd om te zonnen. Maar je brandde echt weg hier, de zon was heel sterk. Maar dat maakte niet uit: je keek omhoog en zag al die groene palmbomen boven je en toen was het prime. Achter ons lag een 'bos' met palmbomen. Er hing ook echt zo'n bordje: 'Beware of falling coconuts'. Classic. Eind van de dag zijn we maar weer terug gelopen. Hond mee. Alleen die raakten we onderweg kwijt. Leuke was, toen we terug bij resort waren lag hij daar al lekker te chillen onder de hangmat. Rest v/d besteed je hier met niks doen en genieten, iets wat iedereen wel wilt denk ik. Mwuhaha, zijn jullie al jaloers?

De volgende dag was het weer tijd voor een ander eiland. In de ochtend zijn we nog langs Lo's Teahouse geweest voor een heerlijk stukje chocolade cake. Ooh ik was al bijna weer vergeten hoe lekker chocola was. Mmjammm. Ze verkocht ook sieraden. En horloges: 'Fiji time, so there is no time' (het was een armbandje zonder klokje). Na Lo's Tea House namen we het kleine bootje weer naar de ferry en was het tijd om doei te zeggen tegen de Yasawa's.

Next stop: Beachcomber! Maar alleen maar om vanaf daar de water taxi te nemen naar Mana Island. Wij waren de enigen en hadden zo onze private boat ride. De sun was setting and the rain was coming. Dat was een heel bizar gezicht op zee. Ik heb de hele tijd 'wauw' geroepen denk ik. Toen we aankwamen na ongeveer een halfuur begon het dan ook te regen. Bummer.

Na eindelijk te hebben kunnen inchecken (suus had niet genoeg cash meer en geen creditcard en ik had alleen cash voor mezelf en mijn creditcard pakte hij niet) hadden we onze eigen kamer met twee 2-persoonsbedden. Wat een heerlijkheid. 'S avonds hebben we in het restaurant gezeten met live music, regen en regen.

En we werden wakker met regen, regen en regen. Dat is niet wat je wilt als je op Fiji bent natuurlijk. Helemaal niet als je had willen duiken. Bummer. Na het ontbijt kwam ik met een jongen aan de praat die hier werkt voor een tv-show die ze hier aan het opnemen zijn; de Australische Expeditie Robinson! Hoe grappig. We hebben toen met z'n allen een rondje over het eiland gelopen. Binnen twee seconden waren we doorweekt, dus waarom dan niet gaan zwemmen? Plons. Ja, je moet toch wat van die regen maken. Het water was wel onwijs warm en heel helder!

De regen hield maar niet op dus de rest van de dag maar met kaartspelletjes spelen gevuld. En film kijken. Toch lag ik liever op het strand nu! Maar goed, 1 dag regen moet kunnen. Morgen is er weer een dag! Vanavond is er een fire-show dus dat wordt wel gezellig!

Mijn eerste (en enige impressie eigenlijk) van Fiji is truly awesome! Het leven van de mensen is really interesting to learn from. Iedereen is heel vriendelijk en welcoming. Like everyone is carrying the infectious joy of life. Je wordt er zelf ook gelukkig van. And their generosity to share it with their guests gives me the best time here, enjoying the Fiji way of life.